@pacior powiedział w Robot kuchenny Zelmer - spalił się, wybuchł:

Bo te stare Zelmery nie do zajechania są :) U mnie w rodzinie jest podobny, staruszek działa nadal bezawaryjnie :)

U mnie służy już ok 30 lat, też bezawaryjnie.

Jeżeli chodzi o te nowe roboty Zelmera to mogą być produkowane w Chinach. Właścicielem Zelmera jest już niemiecka firma BSH, więc robi co chce, zleca produkcję tam gdzie ma w tym interes. Na pewno widziałem w sklepie odkurzacz marki Zelmer wyprodukowany w Chinach (na pudełku Made in PRC). Tak więc z prawdziwego polskiego odkurzacza Zelmera zostało tylko logo na pudełku i może jeszcze instrukcja obsługi.

Poruszam ten temat bo coraz trudniej znaleźć oryginalne części do Tico. Na początku oryginalne części dystrybuowało Daewoo Motor. Umieszczano je w charakterystycznych opakowaniach:

• kartonowych Daewoo Public Motors
  
• kartonowych Daewoo Motor Co. Ltd.
  
• foliowych Daewoo Motor Co. Ltd.
  

Po upadku Daewoo Motor i jego przejęciu w 2002 r. przez General Motors (GM) dystrybucję oryginalnych części kontynuowało GM Daewoo Auto & Technology (w skrócie GM DAT). Są to części jakości zgodnej z tymi jakie trafiały na pierwszy montaż do fabryk produkujących Tico. Części były umieszczane w charakterystycznych opakowaniach:

• kartonowych GM Daewoo Auto & Technology
  
• kartonowych GM Korea Company
  
  

Poszukując oryginalnych części na wymianę (np. w Autoparts - spółce powiązanej z FSO, w internecie) zauważyłem w ostatnich latach, że części tych zaczyna brakować. Wygląda na to jakby GM DAT zaprzestało zamawiać części u producentów i obecnie wyprzedawane są zapasy magazynowe albo wręcz GM zlikwidowało GM DAT. Czy ktoś wie czy i ewentualnie kiedy GM DAT zaprzestało dystrybucji oryginalnych części do Tico? Jak pozyskiwać dalej oryginalne części? Moim zdaniem trzeba ustalić producentów części dla Daewoo Motor i GM DAT. Np. udało mi się ustalić, że firma Sangsing Brake (dawniejsza nazwa Sangsing Brake Industry - SBI) była dostawcą szczęk hamulcowych dla Daewoo Motor. Firma ta w dalszym ciągu produkuje szczęki i klocki hamulcowe, w tym do Tico pod własną marką Hi-Q. Warto więc w tym wątku utworzyć listę producentów oryginalnych części aby wśród obecnie dostępnych na rynku móc odróżnić oryginalne od kiepskiej jakości zamienników (choć są od tej reguły wyjątki np. opony Dębica, filtry Filtron). Ze znanych mi producentów:

1. Sangsing Brake Industry (obecnie: Sangsig Brake) - klocki, szczęki hamulcowe - do kupienia w Polsce
2. Delco Remy - rozrusznik
3. Delkor - akumulatory
4. Kumho, Hankook - opony
5. Poong Sung - cewka zapłonowa, pompki spryskiwaczy, napęd przednich wycieraczek, sygnał dżwiękowy
6. Dong Yang - napęd przednich wycieraczek, siłowniki centralnego zamka,
7. Chempion - świece
8. NGK - świece
9. Mando - kopułka, palec rozdzielacza, aparat zapłonowy
10. Han Glas - szyby
11. Dae Dong - zaworek PCV
12. Koje Industry Co. - wiązki elektryczne
13. Gates - pasek rozrządu, pasek alternatora
14. Sam Lip - reflektory, lampy tylne zespolone
15. Samdo - lampy przednich kierunkowskazów, lampy bocznych kierunkowskazów, lampa oświetlenia wnętrza, lampa światła wstecznego, lampa tylna przeciwmgielna
16. Yoon Young Co. Ltd. - felgi
17. Hankook - opony
18. GMB (japoński producent) - pompa wody
19. GMB - rolka napinacza paska rozrządu
20. .......

Listę tę w miarę pozyskiwania nowych informacji będę uzupełniał (przez edycję tego postu). Jeśli ktoś zna innych niż już wymienionych na liście producentów części na pierwszy montaż do Tico niech da znać.

Na koniec czy ktoś wie co oznacza skrót DAC umieszczany na wielu oryginalnych częściach Daewoo Motor (m. innymi na: zaciskach hamulcowych, klockach, osłonach gumowych przegubów, końcówkach drążków kierowniczych)? Mam pewne przypuszczenia ale nie jestem pewien.

@pacior

Zrobiłem to zaraz po zakupie nowej pralki w 2013 r., od razu też zabezpieczyłem złącza elektryczne Elektrosolem S-PM, posprawdzałem złącza na wężach i zakonserwowałem smarem LT 43 słabo zabezpieczone metalowe elementy oraz śruby (np. gwinty nużek). Takie zabiegi warto zrobić jeżeli się chce mieć sprzęt na dłużej bo na fabrykę w tym zakresie nie ma co liczyć.

Analogiczne zabiegi robiłem bezpośrednio po zakupie Tico - niestety zbyt późno bo były to zawsze samochody już używane. Wiadomo, że Tico jest dzieckiem szczególnej troski jeżeli chodzi o zabezpieczenie antykorozyjne. A jest w czym poprawiać poprawiać fabrykę (np. czarna blacha z tyłu oparcia kanapy pod wykładziną, nie zabezpieczone w wielu miejscach masą złącza blach).

@pacior powiedział w Własna płytka PCB by Pacior:

No i finalny efekt mojej pracy. Płytka od strony lutowania ostatecznie zabezpieczona zwykłym lakierem bezbarwnym ze spray-a

Podobnie, profilaktycznie zabezpieczyłem moduł sterujący pralki Mastercook PFD 1237 (stronę zadrukowaną) przed wilgocią i potencjalnym zwarciem (płyta drukowana modułu nie jest fabrycznie niczym oddzielona od wnętrza obudowy pralki i wobec tego narażona na działanie wilgoci, zwłaszcza gdy zaczną pojawiać się wycieki). Ja użyłem preparatu w aerozolu Plastik 70.

@pacior powiedział w Własna płytka PCB by Pacior:

Przy okazji robienia kolejnego układu pofociłem co nieco więc będzie mały manual.

Świetny, szczegółowy opis zilustrowany zdjęciami.

Potrzebujemy:

• wydruk układu ścieżek wykonany drukarką laserową na papierze kredowym

Rozumiem, że przy wykonywaniu wydruku na papierze kredowym ustawiamy w parametrach wydruku maksymalne możliwe do uzyskania zaczernienie.

Przygotowujemy ręcznik papierowy, rozpuszczalnik nitro i kalafonię. Kalafonię rozpuszczamy w nitro.

Dlaczego używałeś do rozpuszczenia kalafonii rozpuszczalnika nitro a nie klasycznie denaturatu, czy może po to, aby szybciej rozpuścić kalafonię?

@leo powiedział w Co dziś dłubałem w tico? (2016):

@ryszard powiedział w Co dziś dłubałem w tico? (2016):

Proponuję obejrzenie testu Brunoxa - film wszystko wyjaśnia co wart jest ten środek.
https://www.youtube.com/watch?v=-4rhOvtwIA8

.....................; ciekawy test, profesjonalny (jak na garażowe warunki) i bezstronny.

Takich obiektywnych testów mamy jak na lekarstwo a w zamian mnustwo nie rzetelnej reklamy producentów i handlowców.

A najlepsza końcówka. :-)

No cóż, okazało się, że lekarstwo jest gorsze od choroby.
PRIMUM NON NOCERE.

U mnie wymiana alternatora przebiega podobnie, z uwagi na przewody klimy. Podnoszę jednak prawą stronę auta lewarkiem i półoś się obniża - alternator mam w ręce :)

Robiłem podobnie jak ty (podlewarowany z przodu z prawej strony samochód i zdjęte prawe przednie koło - czyli opuszczona prawa półoś napędowa) a mimo to w przypadku drugiego mojego Tico zmuszony byłem odepchnąć silnik (misę olejową) aby przecisnąć alternator.

@leo powiedział w Co dziś dłubałem w tico? (2016):

Aha... No, szczerze mówiąc, tego się spodziewałem z tym Brunoxem.
Więc będę knuł dalej. W razie czego - podkład Novola.

Proponuję obejrzenie testu Brunoxa - film wszystko wyjaśnia co wart jest ten środek.
https://www.youtube.com/watch?v=-4rhOvtwIA8

@tom83ek powiedział w Jak sprawdzić czy w oleju znajduje się płyn chłodniczy:

Chyba się udało wreszcie zlokalizować przyczynę ubytku płynu chłodniczego!
Cieknie na łączeniu wspomnianego już trójnika z blokiem silnika. Dojście tam jest faktycznie "cudowne". Bez odkręcenia alternatora się nie obejdzie.

Witam. Na wstępie chciałbym wszystkim podziękować, którzy przyczynili się do przywrócenia forum, najlepszego jeżeli chodzi o użytkowników Tico.

Odnośnie dostępu do "trójnika" to potwierdzam, że jest fatalny. Nie wyobrażam sobie sprawnej wymiany trójnika bez demontażu alternatora. Pisałeś, że wymieniałeś, alternator jakiś czas temu więc masz już doświadczenie, nie wiem czy wyjmowałeś alternator dołem czy górą. Ja wyjmowałem dołem gdyż nad alternatorem mam zamontowaną instalację gazową (grube węże do ogrzewania parownika, przeszkadzające w wyjęciu alternatora od góry). Pamiętam, że sporo się nagimnastykowałem, zanim znalazłem drogę jego "ewakuacji" dołem. Można go wyjąć (po uprzednim zdemontowaniu wsporników mocowania alternatora, górnego stalowego i dolnego żeliwnego) przez otwór (przestrzeń) między półosią napędową, drążkiem stabilizatora i miską olejową odpowiednio orientując alternator. Gdyby było za ciasno (a tak miałem w Tico 2000, w drugim moim Tico 1998 było OK) to trzeba przesunąć trochę silnik w kierunku lewego koła np kawałkiem deski włożonej między podłużnicę i koło pasowe wału korbowego. Załączam zdjęcie "ewakuacji" alternatora, które może być pomocne gdybyś decydował się na na jego wyjęcie dołem.

Bardzo fajna
relacja

Jakoś nigdzie nie mogłem znaleźć wszystkich interesujących mnie informacji na ten temat więc wziołem sprawy w swoje ręce. Dzięki za zainteresowanie i dotychczasową pomoc.

Wydaje mi się że
warstwa którą uzyskałeś w ostatniej prezentowanej próbie to max jaki można osiągnąć
(dysza nr2)

Zobaczę co jeszcze da się zrobić. Wstępnie umówiłem się z gościem, który wykonuje konserwacje i sprzedaje sprzęt do natrysku konserwacji z trochę wyższej półki i zobaczę jak się spisuje.

Można powiedzieć, że uporałem się przy waszej pomocy z dotychczasowymi problemami:
1. Bardzo słaby strumień z pistoletu z sondy z wężykiem długości 100 cm fi wewn. 6 mm.
Rozwiązanie: wymiana wężyka 100 cm z fi 6 mm na wężyk 100 cm fi wewn. 8 mm całkowicie rozwiązała problem. Po wymianie strumień preparatu z dyszy sondy jest obfity. Może więc zakupiony pistolet wspólpracować z dłuższą sondą (jak w teście 100 cm) niż fabryczna (30 cm)
2. Wyciek preparatu przez otworek napowietrzający puszkę pistoletu
Rozwiązanie:
a) Za duży opór przepływu preparatu w wężyku - wymienić wężyk na krótszy lub o większej średnicy
b) Zmniejszyć ciśnienie zasilania pistoletu
c) Nie używać w pełni zapełnionej puszki ( przy < niż 3/4 pojemności preparat nie wycieka przez otworek )

Przyszła więc kolej na przetestowanie 2 dysz (dysza nr 1 pochodzi od wyposażenia zakupionego pistoletu Sico tools) i ocenę jakości natrysku. Do testu jakości natrysku użyłem kartki papieru A4, włożonej do poziomego profilu testowego (puszki o średnicy 100 mm). Zamiast drogiego Noxudola 700 użyłem do testów taniego preparatu woskowego do profili Novol Gravit 640 bez wstępnego podgrzewania (ok 20 C). Parametry natrysku: ciśnienie ok 6 barów, sprężarka o wydajnosci 220 l/min z zbiornikiem 50 l.
Dysza nr 2 wypada trochę lepiej w testach równomierności pokrycia profilu. Jak widać na załączonych zdjęciach przy pomocy tych dysz z wężykiem długości 65 cm fi wewn. 7 mm oraz zakupionego pistoletu trudno uzyskać równomierne pokrycie całej powierzchni profilu. Największy stopień pokrycia uzyskuje się przy ruchu posuwistym sondy skojarzonym z ruchem wahadłowym (obrót sondy 45 st w lewo / prawo). Jeżeli w komfortowych warunkach testowych uzyskuje się tak kiepskie pokrycie (są miejsca niepokryte i miejsca z nadmiarem środka) to co dopiero w realu gdy na ogół nie ma kontroli wzrokowej prowadzenia dyszy. Po konserwacji wydaje się, że samochód jest zabezpieczony a to jest tylko życzenie a nie cała prawda (no chyba, że samochód jest po x konserwacjach). Zastanawiam się jak można jeszcze poprawić jakość natrysku: może dysza rotacyjna (o ile takie są), może inny pistolet dający wyższy stopień rozpylenia (drobniejsze czasteczki preparatu), a na pewno w celu ograniczenia miejsc niepokrytych spróbuję nałożyć zamiast jednej dwie cieńsze warstwy (w odpowiednim odstępie czasu na przeschnięcie) tylko muszę znaleźć sposób na regulację grubości powłoki bo jak na razie nie mam nad nią kontroli.

Robiłem konserwację
w swoim tico, w oparciu o podobny kompresor.

Po przeprowadzonych dziś testach natrysku moim pistoletem dochodzę do wniosku, że poruszony przeze mnie problem niedostatecznego strumienia natrysku preparatu wynika w głównej mierze z zbyt długiego wężyka, którego zamierzałem użyć do konserwacji miejsc odległych (np. w bocznych profilach dachowych, które są długie, mają ok. 1,5 m długości). Pistolet przy długim wężyku nie wytwarza dostatecznego podciśnienia niezbędnego aby podawał wystarczającą ilość preparatu. Wg mnie do apliacji preparatu za pomocą długiej sondy musi być pistolet innej konstrukcji, działający na innej zasadzie, który umożliwia pobieranie preparatu z puszki niezależnie od oporów przepływu w wężyku. Kompresor można powiedzieć, że jakoś sobie radził: po prostu przy ciągłej pracy spadało ciśnienie do ok. 3 barów i na takim poziomie się utrzymywało, choć nie podlega dyskusji, że mogłoby być wyższe.

Używałem środka fluidol. Nie trzeba go
było podgrzewać, temperatura otoczenia ok 20-25 stopni. Z tym, że pistolet do
konserwacji miał przewód ok 40-50cm.

Dziś do testów natrysku podgrzałem puszkę Noxudolu 700 (w garnku z gotującą się wodą) do temperatury ok. 60 C. W teście natrysku preparatu sondą długości 1 m nie dało się zauważyć znaczącego wzrostu strumienia natryskiwanego preparatu, ale jednak pewna poprawa była w porównaniu z aplikacją środka o temp. 25 - 30 C. Wydaje mi się, że środek mimo, że pdgrzany do 60 C to jednak miesza się w pistolecie z chłodnym powietrzem i w rezultacie po ochłodzeniu jego lepkość wzrasta (staje się gęstszy). A potem już wiadomo. Nie robiłem próby ale wydaje mi się, że podgrzewanie daje lepsze rezultaty w przypadku aplikacji baranków (natrysk bezpośrednio z dyszy pistoletu - z nieporównywalnie mniejszymi oporami niż przez sondę).

Kompresor bez problemu zapewniał odpowiednią
wydajność (może mój środek był nieco rzadszy?). Puszka oczywiście skierowana dnem w
dół.

Podgrzany do temperatury 60 C preparat Noxudol 700 miał kosystencję gliceryny (spływał ciurkiem z końcówki wyjętego z puszki termometru) więc podejrzewam, że tak samo albo bardziej rzadki.

napiszę tylko
tyle.. powłokę położyłem część zrobiłem kompresorem 100L
a część..6L

No to ci zazdroszczę, nie wiem jak tam z jakością powłoki. Poprzedni właśniciel mojego nowego Tico, którego właśnie zabezpieczam, bardzo dobrze, że zlecił warsztatowi wykonanie konserwacji profili ale jak robiłem inspekcję progów to wyglada to tak, że tam gdzie był dobry dostęp to jest nawalone wosku z górą a tam gdzie był gorszy to prawie nic albo wogóle go nie ma. Najwięcej jest na dnie progów, mniej na bokach a najmniej na górze. Nie mówię już o zatkanych prawie wszystkich otworach odpływowych w progach i drzwiach. W drzwiach kierowcy po solidnym deszczu miałem basen. Co z tego, że drzwi zabezpieczone jak stała w nich woda i mam teraz piękny purchel.

, ... uważaj by nie zagiąć wężyka, powoduje to
wzrost ciśnienia w puszce i później towar wypływa samoistnie - tym sposobem
straciłem pół puchy towaru.

Zgadza się zagiety wężyk czy zbyt długi (fi 6 mm, dłuższy niż 05 - 1 m, przy ciśnieniu powietrza 6 - 8 bar) to świetny sposób na konserwację zewnętrznej powierzchni puszki.

Zbyt mała średnica
wężyka, lub na pistolecie musisz bardziej odkręcić by więcej towaru szło.

Zwiększenie średnicy wewnętrznej wężyka sondy z obecnych 6 mm do np 8 mm powinno zmniejszyć opory transportu środka z pistoletu do dyszy wężyka i zwiększyć ilość natryskiwanwego preparatu. Na razie jej nie zmieniłem bo musiałbym dorobić przejściówki do wężyka pod dyszę wężyka i do wylotu pistoletu.
Trochę dziś poeksperymentowałem z moim pistoletem.
Tak więc regulacja dozowania ilości preparatu bocznym pokrętłem pistoletu (mówimy o sytuacji gdy korzystamy z sondy) niewiele zmienia: albo mocno ogranicza strumień (pokrętło zakręcone) olbo daje praktycznie stały strumień (nieżależnie czy zawór jest otwarty na 1/4 czy na na max, czyli 2,5 obrotu). Z przeprowadzonych testów wynika, że towaru będzie szło więcej gdy spadną opory przepływu środka w wężyku (krótszy wężyk albo większa jego średnica). Gdy opory te rosną to spada "siła ssania" (podciśnienie) preparatu poprzez rurkę ssącą pistoletu a jak przekroczą wartość krytyczną to pojawia się nadciśnienie powietrza w puszce, które wypycha wosk na zewnątrz pojemnika poprzez otworek napowietrzajacy puszkę pistoletu. Nadciśnienie to jest tym wyższe im wyższe jest ciśnienie powietrza zasilającego pistolet. Dlatego aby uniknąć utraty środka trzeba w takiej sytuacji zredukować ciśnienie zasilania pistoletu (w moim przypadku z 8 do 4-6 barów przy pracy z wężykiem fi 6 mm długości 100 cm)

Preparaty ala
fluidol można rozcieńczyć olejem, nie wiem jednak jak wygląda to w przypadku wosku.

Wosk to chyba rozcieńcza się rozcieńczalnikiem lakowym a jeśli chodzi o fluidol to jest to preparat woskowy.

Ostatnio
przerabiałem temat konserwacji.
Do tego typu prac,
w których urządzenia wymagają dużej ilości powietrza, potrzebny jest wąż z
kompresora do urządzenia o przekroju min 10mm z dobrymi szybkozłączkami
Te węże spiralne
mają często średnicę 6mm lub 8mm i na nich już występuje spadek wydajności.
Kompresor z butlą
50l powinien dać radę, podgrzej ten środek by był bardziej płynny jak pisali
koledzy. Dodatkowo jak masz możliwość to zmień wąż.

No niestety mam wąż spiralny o średnicy wewnętrznej 6 mm (długość w rozwinięciu 2-3 m). Jak się okaże, że jest to sedno problemu to go zmienię.

Może tak być. Weź
suszarke i podgrzej przez kilka minut puchę i dopiero próbuj konserwować

Wydaje mi się, że bardziej równomiernie rozrzedzi się preparat wstawiony do naczynia z gorącą wodą. Suszarką to może się nagrzać powierzchownie.

Kompresor trochę
słaby ale ja robiłem to jeszcze słabszym z powodzeniem

Zgadzam się wydajność mojej sprężarki jest kiepska do tego rodzaju prac. Nie wiem jaką faktyczną wydajność ma mój kompresor 50 l (tą przypuszczalną, którą podałem 220 l/min to na podstawie porównania z podobnym kompresorem 50 l, dla którego podano dane techniczne). Faktem jest jednak, że sprężarka z wydajnością nie nadąża za zapotrzebowaniem powietrza przez pistolet, ciśnienie w zbiorniku sprężarki dosyć szybko spada i trzeba nakładać konserwację robiąc częste przerwy na powrót ciśnienia sprężonego powietrza do ciśnienia roboczego a to się odbija na jakości (równomierności - ciągłości) nakładanej powłoki. Mam jeszcze drugą mniejszą sprężarkę 24 l o wydajności 100 l/min (wg danych z dokumentacji). Planuję podłączyć ją tak aby tłoczyła powietrze do zbiornika sprężarki 50l a wówczas wydajności równolegle pracujących sprężarek się zsumują.

Czy rzeczywiście słabszym kompresorem uzyskiwałeś satysfakcjonujące powłoki? Nie wiem może masz lepszy pistolet, krótszą sondę, lepszą dyszę rozpylajacą sondy.

puchę trzymasz do
góry dnem?

Trzymam normalnie tj dnem do dołu, tak jak do tej pozycji skonstruowany jest pistolet. Ale zrobię prubę natrysku z odwróconą puszką choć obawiam się, że wówczas rurka ssąca pistoletu nie będzie zasysać preparatu a zgroadzone na górze puszki powietrze.

Na kompresorze
ustaw max ciśnienie a na pistolecie reguluj i obserwuj.

OK. Jeszcze muszę trochę poeksperymetować z parametrami natrysku (ciśnienie, wydajność strumienia), różnymi długościami sond i dyszami (mam 2 rodzaje). Na razie udało się ustalić, że ciśnienie maksymalne z kompresora (8 bar) powoduje wyciek preparatu przez otworek w nakrętce pistoletu przy pracy z sondą o długości węża 100 cm. Po zredukowaniu ciśnienia do 4 - 6 barów wyciek ten ustaje.

Nie jest konieczne
stosowanie tak długiego wężyka, przy dobrym ciśnieniu wszystko się bardzo ładnie
rozejdzie, jeśli konserwujesz tico to otworów masz bez liku.

Nie sprawdzałem jeszcze dostępności apikacji preparatu do wszystkich profili - wydaje mi się, że długich profili dachowych nie da się zabezpieczyć za pomocą sondy o długości 30 cm.

Może mimo
temperatury preparat jest nadal zbyt gęsty

Muszę zrobić próbę natrysku na podgrzanym powiedzmy do 40 C preparacie. Tylko szkoda, że muszę odkrywać Amerykę, tyle eksperymentować i uczyć się na własnych błędach. Pistolet Sico tools - nie dołączono żadnej instrukcji obsługi, co więcej nie podano parametrów technicznych a informacje, które umieszczono na pudełku to zwykła reklama. Preparat Noxudol 700 - prawie podobnie. Lakoniczne informacje na puszce o sposobie użycia. Rozumiem, że na puszce litrowej nie da się wszystkiego napisać tym bardziej, że informacja jest umieszczona w 8 językach. Ale jest strona internetowa http://www.noxudol.pl/ i co: nie wiele więcej informacji niż na puszce, w każdym razie nie są to informacje wyczerpujące. Żadnej informacji o rekomendowanym do preparatu pistolecie, zalecanym ciśnieniu aplikacji preparatu, o zalecanych sondach i dyszach już nie wspomnę. Też opis produktu głównie nastawiony na reklamę i marketing. Zadnej informacji jak często zabieg trzeba powtarzać (co rok, 2, a może co 5 lat ?). Żadnej iformacji czy można i czym preparat rozcięczyć, żadnej wzmianki o regulacji konsytencji przez wstępne podgrzwanie puszki preparatu w gorącej wodzie itp itd....... Brak wielu konkretów. Tylko sprzedać i niech klient kombinuje sam: nie krytykuję przy tym samego preparatu bo może być rzeczywiście bardzo dobry.

Korzystając z dobrej pogody postanowiłem samodzielnie odświerzyć konserwację profili zamkniętych. Wybrałem preparat na bazie wosków bezrozpuszczalnikowych Noxudol 700 w puszkach litrowych do natrysku pneumatycznego. Na razie robię próby natrysku preparatu za pomocą pistoletu do natryskiwania mas gęstych firmy Sico tools.
Do pistoletu używam sprężarki jednotłokowej o parametrach: wydajność prawdopodobnie 220 l/min (brak dokumentacji), ciśnienie max 8 barów, zbiornik 50 l. Niestety są problemy z natryskiem. O ile przy ciśnieniu 8 barów na dołączonym fabrycznie do pistoletu wężu (sondzie)długości 30 cm z dyszą do profili uzyskuje się jako taki natrysk to już przy wężu o długości 100 cm strumień jest bardzo skąpy a dozowanie praktycznie niemożliwe bo preparat obficie wypływa z pojemnika na zewnątrz przez otworek napowietrzający w nakrętce pistoletu (zdjęcie w załaczeniu). Dodam, że preparat dobrze wymieszałem, nie podgrzewałem bo temperatura zewnętrzna sprzyja tego rodzaju pracom (dziś ok 30 C).
Czy ktoś stosował tego rodzaju pistolet do konserwacji profili?
Na jakiej długości sondzie pracowaliście i jak rozprowadzał się preparat (czy równomiernie osadzał się na zabezpieczanych powierchniach), czy obyło się bez problemów, na które ja napotykam? Wąż (sonda) na wyposażeniu pistoletu jest za krótka i nie da się za jej pomoca dotrzeć w odlegle miejsca dlatego podmieniłem wąż 30 cm na 100 cm ale jak pisałem pojawiły się jeszcze większe problemy z natryskiem. Na jakich parametrach sprężonego powietrza pracujecie?. Pistolet ma z boku pokrętło regulacji wydatku preparatu (0-2,5 obrota)- przy maksymalnym otwarciu jakoś paradoksalnie trochę zmniejsza się strumień natryskiwanego preparatu. Zapraszam do podzielenia się swoimi doświadczeniami i uwagami.

Dzięki wielkie za
zdjęcie.
Wczoraj szukałem
tego trójnika pod maską i zastanawiałem się gdzie to jest:)

Właśnie utrudniony dostęp do króćca ("trójnika") a przez to i jego fatalna widoczność sprawiła, że przeoczyłem to połączenie w układzie chłodniczym podczas inspekcji szczelności połączeń. Trójnika nie zobaczysz od strony maski - jest on jak pisałem wcześniej przykręcony w miejscu trudno dostępnym z tyłu silnika do żeliwnego kadłuba. Od strony maski co najwyżej można z tyłu, poniżej gaźnika skontrolować podłączenie węży do króćców nagrzewnicy. Natomiast sam trójnik będzie ciężko dostrzec nawet z kanału gdyż jest schowany za alternatorem i rozrusznikiem (znajduje się nad nimi). Jak pisałem dopiero po wyjęciu alternatora trójnik był dobrze widoczny od spodu samochodu. Może uda ci się dostrzec trójnik patrząc z różnych kierunków. Jeżeli się tak nie uda to aby nie wyjmować alternatora proponuję spróbować włożyć rękę z aparatem cyfrowym w okolice trójnika i zrobić zdjęcie ewentualnie posłużyć się lusterkiem.

Na kanale będzie
łatwiej.

Oczywiście.

Kiedyś zmieniałem
chłodnicę to wymieniłem wszystkie opaski zaciskowe, ale w tamte miejsce jeszcze nie
zaglądałem nigdy.

No to teraz jest okazja. Oczywiście płyn może wyciekać z wielu innych miejsc o czym była mowa. Ja podałem przykład miejsca w które mało kto zagląda. Często zwłaszcza na początku trudno zauważyć wyciek z miejsc nawet lepiej widocznych bo płyn odparowuje i nie pozostawia śladu, dopiero po dłuższym czasie ślad wycieku na złączu może być widoczny. Dołączam jeszcze zdjęcie "trójnika" na tle uzbrojonego silnika wyjętego kiedyś z samochodu do konserwacji co może ułatwi ci lokalizację "trójnika" na pojeździe.

Ja z ubywaniem płynu chłodniczego borykałem się przez kilka lat. Ubywało około 2 - 3 l płynu na rok przy rocznym przebiegu ok 15 kkm. Więcej trzeba było dolewać płynu w zimie niż latem. Nie mogłem zlokalizować wycieku. Nie było widać najmniejszych śladów wycieku na kostce brukowej wjazdu gdzie zwykle najdłużej stoi auto. Sprawdzałem wielokrotnie dosyć dokładnie połączenia w układzie chłodniczym dostępne po otwarciu maski silnika. Jedyne co zauważyłem to minimalny wyciek w obszarze lamel chłodnicy (niebieski nalot na skorodowanej lameli). Wymiana chłodnicy na nową nie przyczyniła się do radykalnego zmniejszenia ubytków płynu. W dalszym ciągu nie można było zlokalizować wycieku i stan taki trwał przez kolejne lata. Wyciek został uwidoczniony można powiedzieć przypadkiem, gdy zaistniała konieczność wyjęcia alternatora z powodu głośnej pracy łożysk. Dopiero wówczas od dołu dało się zauważyć wyciek płynu na połączeniu węża z "trójnikiem" zamocowanym do kadłuba od tyłu silnika (aluminiowy króciec, do którego podłączone są przewody powrotne chłodnicy, nagrzewnicy i elementu woskowego gaźnika). Dokręcenie na "trójniku" opaski węża powrotnego z chłodnicy wyeliminowało wyciek i ubytki płynu w układzie. Wcześniej wobec niemożności zlokalizowania widocznego z zewnątrz wycieku myślałem, że uszkodzona jest uszczelka głowicy sinika. Z lokalizacją innych wycieków nie miałem większych problemów (wyciek z dolnego węża chłodnicy na króćcu chłodnicy, wyciek z pompy wody na uszczelnieniu osi, wyciek z elementu woskowego gaźnika - na jego trzpieniu, z obudowy termostatu - na króćcu). W załączeniu zdjęcie "ukrytego" wycieku z "trójnika".

Dziękuję za zainteresowanie tematem. Właściwe to przynajmniej częściowo już wyjaśniłem kwestię biegów przy dokręcaniu śruby mocowania koła pasowego wału korbowego ale jeżeli jest coś jeszcze niejasne to chętnie postaram się wyjaśnić.

Ciekawe, że na 1
biegu Ci się nie udało, a udało się na 5, bo biorąc pod uwagę przełożenie i fakt, że
jeżeli spróbujesz pchać auto ze zgaszonym silniku i na 1 biegu auta praktycznie nie
ruszysz z miejsca, natomiast na 5 biegu jak najbardziej

Wszystko to prawda i gdybym miał przykręcać nakrętkę piasty przedniego koła wówczas włączyłbym 1 bieg a nie 5. Na 1 biegu przekładnia stawia większy niż na 5 biegu opór gdy napęd przyłożony jest do półosi napędowej (dlatego trudniej pchnąć samochód) a mniejszy niż na 5 biegu na drugim końcu łańcucha napędowego czyli na wale korbowym (dlatego silnik łatwo wprawia w ruch stojący pojazd). Odmienna sytuacja występuje przy włączonym 5 biegu: mniejszy opór stawia przekładnia niż na 1 biegu gdy napęd przyłożony jest do półosi napędowej (dlatego łatwiej przesunąć samochód) a większy niż na 1 biegu na wale korbowym (dlatego nie rozpoczyna się jazdy na 5 biegu gdyż silnik zgaśnie) i ten większy opór przekladni na 5 biegu niż na 1 biegu wykorzystuje się do blokowania wału korbowego przy dokręcaniu śruby na wale. Podobnie odnośnie oporów jest z przekładnią rowerową z przerzutkami czy wiertarką dwubiegową.
Podkreślam raz jeszcze ważny jest nie tylko włączony bieg ale także gdzie do przekładni (do którego jej wału) przyłożony jest napęd a gdzie obciążenie. Najczęściej, w normalnej trybie wykorzystania przekladni (gdy silnik pracuje) wałem czynnym jest wał korbowy a wałem biernym (napędzanym) półoś napędowa.
W Tico przełożenie:

• przekładni głównej wynosi: 4,263
• przekładni pierwszego biegu wynosi: 3,818 a z uwzględnieniem przełożenia przekładni głównej: 3,818 x 4,263 = 16,276 - oznacza to, że gdy wał korbowy wykona 1 obrót to koło (półoś napędowa) wykona 1 /16,276 = 0,061 obrotu (22,12 stopni), natomiast siła na kole wrośnie (a opór jaki napotyka napęd na przekładni zmaleje w porównaniu z przełożeniem 1:1) aż 16,276 x (razy)
• przekładni piątego biegu wynosi 0,837 a z uwzględnieniem przełożenia przekładni głównej: 0,837 x 4,263 = 3,568 - oznacza to, że gdy wał korbowy wykona 1 obrót to koło (półoś napędowa) wykona 1/3,568 = 0,280 obrotu (100,89 stopni), siła na kole wzrośnie (a opór na przekładni zmaleje w porównaniu z przełożeniem 1:1) 3,568 x.
  A więc opór przekładni na 5 biegu jest 16,276 / 3,568 = 4,56 x większy niż na 1 biegu przy ruszaniu pojazdu (obojętnie czy napędzamy wał korbowy silnikiem czy ręcznie kluczem ).

powinno być dokładnie na

odwrót (czyli powinno się zablokować silnik na 1 biegu).

Proponuję samodzielnie sprawdzić na samochodzie tak jak ja i podzielić się spostrzeżeniami na forum. Może wówczas łatwiej będzie prowadzić dyskusję i przekonać nieprzekonanych. Aby ocenić opór stawiany przez przekładnię na biegach nawet nie trzeba wychodzić do samochodu. Wystarczy mieć pod ręką rower z przerzutkami, postawić kołami do góry na podłodze i zakręcić korbą z pedałami na poszczególnych biegach. W tym przypadku i wał korbowy samochodu i wałek z kołem łańcuchowym z korbą i pedałami roweru są w normalnym trybie użytkowania czyli wałkami czynnymi i można robić przez analogię porównania.

Gdy auto było na 1 biegu -

też próbowałeś podkładać kliny, czy zrobiłeś to dopiero na 5?

W obu przypadkach koło tylne było od samego początku zaklinowane.
Różnice przy dokręcaniu śruby na biegu 1 i 5 opisałem wcześniej i nie chcę się powtarzać. Przypomnę tylko to co się tyczy zaklinowanego koła, tzn. zauważyłem, że gdy nastąpił poślizg na hamulcach tarczowych podczas dokręcania śruby mocującej koło pasowe wału korbowego (trudno mi powiedzieć przy jakiej wartości momentu siły to nastąpiło gdyż nie posługiwałem się kluczem dynamometrycznym wskazówkowym czy elektronicznym) zablokowane klinami tylne koło współuczestniczyło w blokowaniu wału korbowego. Nigdy nie doszło do poślizgu na sprzęgle przy dokręcaniu śruby momentem 75 Nm.