@leo
Efekty piaskowania są rzeczywiście pozytywnie zaskakujące - powoli zaczynam się przyzwyczajać do tego luksusu. Szkoda , że ze względu na zapylenie nie wszędzie da się je zastosować. Piaskowanie wahaczy na stanowisku w wygodnej pozycji to przyjemność. Tempo czyszczenia jak na posiadany sprzęt i uzyskany efekt dla mnie OK. Często na filmach demonstrujących piaskowanie dopuszcza się do manipulacji bo przedstawia się usuwanie samej farby a to idzie sprawnie nawet na moim sprzęcie. Najtrudniej piaskowało się wewnętrzne boczne powierzchnie profilu wahacza ponieważ nie można było skierować na nie prostopadle strumienia ścierniwa. Aby piasek "brał" rdzę z tych trudnych do czyszczenia powierzchni pracowałem na maksymalnym ciśnieniu 8,5 - 10 bar i robiłem częste przerwy na dobicie ciśnienia. Tego stopnia oczyszczenia nie uzyskałbym nigdy papierem ściernym choćbym poświęcił na czyszczenie cały dzień i całą noc i zdarł przy tym palce i paznokcie. Niestety na sprzęcie amatorskim piaskowanie to nie malowanie pędzlem, ale tak przy wydajności kompresora 2000 - 4000 l/min i odpowiednio dużej średnicy dyszy tempo tych prac pewnie by się zrównało.

PS
Zaktualizowałem i będę aktualizował opis technologi piaskowania w miarę pozyskiwania nowych informacji i doświadczeń.

Dziś piaskowałem tylne wahacze piaskarką syfonową. Wydajność piaskowania jak na warunki amatorskie akceptowalna. Jeden wahacz piaskowałem wliczając przerwy na dobicie ciśnienia i czas na zbieranie, przesiewanie i załadunek piasku ok 2,5 godziny.

Przed piaskowaniem

Po piaskowaniu

@barteu napisał w Piaskowanie:

@ryszard
Generalnie stan wygląda tak, że wszędzie jest sporo rdzy, ale na szczęście nigdzie (oprócz wspomnianego wcześniej miejsca) nie ma dziur

Tego nie byłbym pewien. Z wierzchu może wyglądać to z pozoru niegroźnie - zwykły nalot rdzy czy purchle a faktycznie dużo gorzej - purchle trzymające się tylko na farbie i "skamieniałej" rdzy. Dopiero gruntowne usunięcie farby i rdzy ujawni stan rzeczywisty blachy - czy mamy ją niezniszczoną czy tylko osłabioną wżerami czy wręcz dziurawą jak sito.

, więc to właściwie ostatni moment na reakcję. Najważniejsze na teraz to zabezpieczyć przed zimą, w przyszłym roku chciałbym zdemontować z podwozia co tylko się da i wszystko zedrzeć do gołej blachy, co będzie trzeba to naprawić i wymalować wszystko od nowa.

Widzę, że masz bardzo ambitne plany na wiosnę. Moim zdaniem nie ma potrzeby zdzierać fabrycznej farby i zabezpieczenia z całego podwozia. Zakładam, że 90% fabrycznej powłoki jest w dobrym stanie i wystarczy skupić się na naprawie tylko uszkodzonej przez rdzę powłoki i blachy i tak przy tym będzie ogrom pracy. Dodam jeszcze, że o ile piaskowanie efektywnie usuwa farbę czy rdzę to z usuwaniem masy zabezpieczająco - wygłuszającej, która położona jest na znacznej części podwozia zbytnio sobie nie radzi, przynajmniej sprzętem amatorskim.

Co do tej dziury, myślałem o tym, żeby ją zakleić samą matą szklaną plus żywica, ale tak sobie myślę, że wystarczy jakaś drobna stłuczka,

W takim razie lepsza będzie łata z blachy

@barteu
Tak teraz w miarę normalnie można będzie pracować nie narażając elementy, które nie będą podlegać piaskowaniu na zapiaszczenie.

Nie spuszczałem płynu hamulcowego z instalacji do rozłączenia tylnego elastycznego przewodu hamulcowego od przewodu sztywnego podłączonego do cylinderka hamulcowego prawego tylnego koła . Po prostu podłożyłem papiery pod miejsce demontażu aby nie zalać płynem elementów zawieszenia i kostki brukowej. Miałem przygotowany korek (zrobiony ze starego przewodu hamulcowego), który jak najszybciej wkręciłem w przewód elastyczny. Przy tej operacji nie uciekło dużo płynu - może centymetr sześcienny (naparstek).

Zachęcony pracami konserwacyjnymi prowadzonymi przez Barteu postanowiłem rozszerzyć zakres prac konserwacyjnych tylnej części podwozia. Aby mieć dobry dostęp podniosłem i podparłem tył podwozia oraz wymontowałem: tylne koła, tylny zderzak, tłumik końcowy, zbiornik paliwa, całe tylne zawieszenie (tylna oś, wahacze, amortyzatory, sprężyny).

Ogólnie stan podwozia jest dobry np tylne podłużnice nie są silnie skorodowane ale upływ 12 lat od kompleksowej konserwacji podwozia swoje robi.

Stan podłużnic - brak dziur.

Najbardziej skorodowane są wzmocnienia podłogi wykonane jako zgrzane ze sobą blachy na styku których korozja zawsze najsilniej się rozwija.

Podczas demontażu tylnego zawieszenia niezbędne było rozłącznie elastycznego przewodu hamulcowego przy prawym tylnym kole. Na zdjęciu niezawodny klucz w akcji. Używam go tylko do poluzowania złączki przewodu hamulcowego, dalej wykręcam ją kluczem oczkowym z wycięciem na przewód hamulcowy.

@leo napisał w Co dziś dłubałem w tico? (2018 i 2019):

Ogólnie z moimi hamulcami było tak: oryginalne cylinderki jeździły 9 lat i 132 kkm, wtedy postanowiłem wymienić przewody hamulcowe z tyłu (widoczna korozja od zewnątrz), więc od razu weszły nowe cylinderki. I tak wytrzymały 12 lat, dopóki ten z prawej nie zaczął przepuszczać płynu.

Te nowe cylinderki to były oryginalne czy jakieś zamienniki ?. Wytrzymały 12 lat a ile przebiegu?

Co ciekawe, przewody wyglądają ładnie - wtedy włożyłem takie powleczone zieloną farbą, która trzyma się do dziś.
Też stosowałem takie przewody - są dobrze zabezpieczone przed korozją.
Fajnie, że wszystko dało się odkręcić bez kłopotów - nie było problemów ze zdjęciem bębna (który "wyszedł" za pomocą koła), żadnego przewodu nie ukręciłem, linka ręcznego też wyjęta wzorcowo - tulejka niezapieczona, cała.

Myślę, że brak kłopotów przy demontażu to stosunkowo krótki okres jaki upłynął od poprzedniej naprawy (5 lat) a przy tym duże znacznie ma to, że auto jest garażowane i przez to mniej narażone na korozję. Jak wymieniałeś linkę hamulca ręcznego 5 lat temu to smarowałeś tulejkę w tarczy kotwicznej pod zakończenie pancerza linki?

Wszystko wybebeszyłem i przemyłem. Usunąłem luźną rdzę z tarczy kotwicznej; płyn wyżarł resztki fabrycznej czarnej farby z wnętrza tarczy, więc pomaluję ją na nowo.

To ważne aby aby tarcza kotwiczna w środku nie była zardzewiała a szczególnie pola kontaktowe po których ślizgają się szczęki, które powinny być przesmarowane.

Ciekawostka: ostatnio zaglądałem do hamulców 5 lat temu, wymieniając pękniętą linkę ręcznego i wkładając nowe samoregulatory. Z prawej strony przesmarowałem samoregulator smarem do łożysk ŁT4S3 - urządzenie po pięciu latach zachowało pełną sprawność. Wtedy lewy samoregulator zabezpieczyłem smarem grafitowym - po uporaniu się z prawą stroną zajrzę do lewej celem profilaktycznej wymiany cylinderka i zobaczę, jak działa ten lewy samoregulator.

Zastosowałeś różne rodzaje smarów aby przekonać się, który lepiej się sprawdzi?

@barteu napisał w Piaskowanie:

@ryszard dokładnie tak, chlorokauczuk, coś takiego:
nie mam pojęcia czy dobre, ale z pewnością polecam pod względem łatwości kładzenia pędzlem- pięknie się rozlewa i ma super dobraną gęstość- jednocześnie gęsty, ale nie na tyle żeby przeszkadzać w ruchu pędzla. Znakomita sprawa, niebo a ziemia w porównaniu do Hammerita.

Produkty do nakładania bezpośrednio na rdzę (po jej zgrubnym usunięciu) nie dają wieloletniej ochrony ale są wygodne w stosowaniu. Niestety coś za coś. Dlatego ja stosuję metody i środki, które na dłużej zabezpieczają powierzchnię.
Używam podkładu reaktywnego, na który po wyschnięciu kładę farbę
chlorokauczukową. Bardzo dużo zależy od stopnia oczyszczenia z rdzy. Im mniej rdzy zostanie tym powłoka wierzchnia utrzyma się dłużej. Zamalowanie rdzy nie jest najlepszym rozwiązaniem, pod farbą będzie rozwijać się korozja pod powłokowa. Na pewno położenie takiej specjalnej farby na rdzę jest lepsze niż nic bo do czasu gdy rozwijająca się pod powłoką rdza jej nie zniszczy odcina ona ogniska korozji od dostępu wody przez co korozja jest spowolniona.

Z twojego opisu zachowania się farby pod pędzlem podczas malowania wydaje mi się, że farba ta jest na bazie chlorokauczuku.

Co do tylnego pasa, nie wygląda na szczęście najgorzej:
może nie robi najlepszego pierwszego wrażenia, ale na szczęście poprzedni właściciel coś tam zakonserwował, nieudolnie, ale jednak. To samo wzmocnienia, wysmarowane jakąś dziwną farbą, ale chyba coś to dało.

Zawsze coś daje. Najgorsze jest nic nierobienie. Na przykładzie stanu tylnego pasa widzę, że auto było raczej garażowane. Moje auto od zawsze nie było garażowane, jeżdżę nim o każdej porze roku i niestety muszę ciągle toczyć walkę z korozją.

Jedyna dziura jaką jak dotąd znalazłem jest właśnie na tylnym pasie, w okolicy lewego mocowania zderzaka. Nie mam spawarki, zamierzam przynitować jakąś blaszkę od środka i zalać żywicą dla uszczelnienia i zabezpieczenia przed rdzą, wcześniej doczyszczając do żywej blachy szczotką na wiertarkę.

Szczotką na wiertarkę nie doczyścisz do czystej blachy jeżeli ma wżery i dziury - raczej zagłaskasz twardą rdzę. Tylko piaskowaniem się jej pozbędziesz do końca. A jak nie masz możliwości piaskowania to lepiej niż szczotką drucianą doczyścisz silnie skorodowaną blachę papierem ściernym gruboziarnistym (40) i skrobakiem, z tym że roboty masz przy tym full. Jeżeli dziura nie jest duża nie musisz łatać jej kawałkiem przynitowanej blachy - wystarczy przykleić żywicą kawałek maty szklanej.

Ogólnie w tej mojej robocie widać sporo niedociągnięć i mam tego świadomość, ale zamierzam jeszcze podemontować wszystko tak jak piszesz i dopracować. Taka kolejność ze względu na to, że nie mogę sobie pozwolić na unieruchomienie auta na kobyłkach, bo cały czas nim jeżdżę. W ten sposób najpierw jedno, potem drugie, i do zimy powinienem skończyć :D

Rozumiem. Ja miałem/mam dwa Tica więc nie mam problemu z odstawieniem samochodu na remont na dłuższy czas.

@esen
Rozumiem zatem , że powinniśmy oszczędzać miejsce na dysku i mniej zamieszczać zdjęć, szczególnie o wysokiej rozdzielczości. Dobrze byłoby też gdy każdy kto zamieszczał zdjęcia ocenił ich wartość i usunął te, które się dublują lub niewiele wnoszą do sprawy.

@barteu
Demontaż zderzaka tylnego, tłumika, zbiornika paliwa, tylnych kół, drążka Panharda, amortyzatorów, wahaczy i sprężyn zdecydowanie ułatwia prace konserwacyjne w tylnej części podłogi - tak ja robiłem gdy przeprowadzałem dwanaście lat temu kompleksową konserwację podwozia. Ponadto jak zdjąłeś już tylny zderzak to pewnie zauważyłeś że tylny pas i belki tylnego zderzaka są do konserwacji (te elementy łatwo korodują).
Belki można odkręcić od tylnego pasa i oddzielnie wypiaskować. Jeżeli byś chciał piaskować tylny pas to musiałbyś zakleić np taśmą malarską szczelinę między klapą bagażnika a karoserią, szczególnie starannie zabezpieczyć zamek tylnej klapy, który powinien być przesmarowany i do którego lepił by się piach. Piach podczas piaskowania podawany jest pod ciśnieniem i wciska się niemal wszędzie - wystarcza nawet nieduża szczelina.
PS
Widzę, że wziąłeś się za gruntowną konserwacje podwozia. Malujesz emalią chlorokauczukową bo tak mi ze zdjęć wygląda?