Piaskowanie

ryszard

W związku z tym, że jest pewne zainteresowanie tym tematem a od dwóch lat z powodzeniem stosuję tą metodę walki z korozją to może przybliżę go z perspektywy moich doświadczeń.
Generalnie jest to chyba jedyna wydajna i przede wszystkim skuteczna metoda pozbycia się rdzy szczególnie z miejsc tak trudno dostępnych jak narożniki, zagłębienia gdzie inne metody (np. szlifowanie) są mało skuteczne.
Wbrew pozorom do prac amatorskich (niezarobkowych) gdzie wydajność nie jest sprawą najważniejszą nie potrzeba drogiego wysokowydajnego sprzętu.

Sprzęt

Pistolety

a) Nieprzydatny
Odradzam kupowanie pistoletu z zasobnikiem piachu jak na tym zdjęciu.

Można nim "godzinami" czyścić skrawek blachy bez wyraźnego efektu.

b) Dobry i bardzo tani pistolet do piaskowania inżektorowy, bez zbiornika (zaciąga piasek z wiadra).

Pistolet wyposażony jest w dyszę stalową hartowaną o średnicy 6 mm.

Tak duża średnica wynika zapewne z zasady działania pistoletu - piasek jest zasysany z wiadra strumieniem przepływającego przez pistolet powietrza a więc opory na wylocie z pistoletu muszą być małe zatem i średnica dyszy musi być stosunkowo duża. Na Allegro widziałem podobny pistolet sprzedawany z dyszami ceramicznymi 4, 5, 6, 7 mm. Zakupiłem ostatnio dysze ceramiczne 4 mm. Okazało się to co przypuszczałem, że przy tak małej średnicy powietrze przepływające przez pistolet nie wytwarza podciśnienia ale dostaje się do wiadra wypychając z niego piasek. W żadnym więc wypadku dysza 4 mm nie może być stosowana w tym pistolecie.

Pistolet wygodny w obsłudze (obsługa jedną ręką, łatwo nim dotrzeć w trudno dostępne miejsca).

c) Dosyć dobry pistolet ze zbiornikiem na piasek (piaskarka ciśnieniowa - syfonowa). Zbiornik o pojemności 38 l napełnia się piaskiem do 3/4 jego pojemności. Taki załadunek wystarcza na 0,5 - 1 godzinę pracy w zależności o średnicy dyszy i ciśnienia powietrza zasilającego piaskarkę. Pistolet wyposażony jest fabrycznie w dyszę o średnicy 3,5 mm. Współpracuje (sprawdziłem) także z dyszami 2, 2,5 , 3 mm

Jest trochę nieporęczny bo aby zamknąć dopływ ścierniwa trzeba użyć drugiej ręki i trudniej nim operować gdy mało jest miejsca.

Dysze do tego pistoletu wykonane z materiału ceramicznego bardzo szybko się zużywają. Dysza 3,5 mm wystarcza zaledwie na ok 2 godziny pracy.

Dysza 3,5 mm: z lewej zużyta, z prawej nowa

Sprężarka

Używam, 2 połączonych kompresorów dwutłokowych
o łącznej rzeczywistej wydajności 211+ 225 = 436 l/min
Parametry kompresora Herkules

wydajność rzeczywista 225 l/min
ciśnienie pracy - 10 bar
pojemność zbiornika - 50 l

Parametry kompresora Jager German

wydajność rzeczywista 211 l/min
ciśnienie pracy - 8 bar (trochę niedobrze bo druga sprężarka ma 10 bar i ciągle pracuje a ta załącza się dopiero gdy ciśnienie spadnie do 7 barów)
pojemność zbiornika - 50 l

Sprężarki połączone są wężem, który ma zamontowany w środku zawór kulowy zamykany przed odłączeniem przewodu od sprężarek. Każda ze sprężarek podłączona jest do innej fazy (mam sieć trójfazową). Fazy zabezpieczone są bezpiecznikami 20 A, które dla tych sprężarek są wystarczające. Sprężarki powinny mieć założone filtry powietrza aby piasek
unoszący się w powietrzu nie uszkodził gładzi cylindrów sprężarek.

Zespół sprężarek

Sprzęt pomocniczy: wiadro na piasek i sito o oczkach 2 x 2 mm do przesiewania piasku.

Piasek nowy jak i powtórnie użyty musi być przesiany aby nie zatykał dyszy.

Sprzęt ochronny: maska i rękawice

Piaskowanie trzeba wykonywać w masce, rękawicach i koszuli z długim rękawem chroniąc ciało od odbijającego się od czyszczonej powierzchni piasku. Maska prezentowana na zdjęciu dosyć dobrze chroni głowę przed piaskiem niemniej niewielka jego ilość dostaje się przez otwory wentylacyjne znajdujące się po bokach i z tyłu maski.

Piaskowanie

Przygotowanie do piaskowania

Do piaskowania można używać zwykłego piasku np piasku stosowanego do sporządzania zapraw do tynkowania. Piasek bezwzględnie musi być suchy i przesiany przez sito o oczkach 2 x 2 mm. Piasek wilgotny będzie zatykał dyszę.
Elementy nie podlegające piaskowaniu powinny być zabezpieczone, szczególnie te przesmarowane, do których będzie kleił się piach.

Zabezpieczyć trzeba też otwory i szczeliny przez które piach może dostać się np do kabiny czy do środka profili w podwoziu (zwłaszcza gdy są zakonserwowane lepkim środkiem).

Nie polecam piaskowania w środku kabiny. Próbowałem piaskować nawet mały fragment podłogi przykrywając pistolet i strefę piaskowania szmatą. Niestety siła wyrzutu piasku jest tak duża, że mimo tej ochrony piasek roznosi się po całej kabinie. Ciężko potem usunąć piasek, który dostaje się wszędzie (np pod deskę rozdzielczą skąd go trudno usunąć).
Bez przeszkód można piaskować w środku kabiny pod warunkiem, że wymontuje się z niej wszystkie elementy a to opłaca się gdy szykuje się całą karoserie do malowania a nie jakiś kawałek skorodowanej podłogi.

Piaskowanie pistoletem inżektorowym

Końcówkę ssącą węża pistoletu umieszcza się w wiadrze z suchym, przesianym piaskiem oraz podłącza się do pistoletu wąż ze sprężonym powietrzem. Wąż nie powinien być zbyt gruby (ok 10 mm) aby nie utrudniał manewrowanie pistoletem. Ważne jest też aby powietrze z kompresora było suche czyli aby było doprowadzone do pistoletu przez odwadniacz (na zdjęciu widoczny przykręcony do czerwonego zbiornika zespół reduktor-odwadniacz).

Zestaw przygotowany do piaskowania.

Najsilniejszy strumień piasku jest na początku przy 10 barach potem po pewnym czasie spada poniżej poniżej 7 barów i automatycznie spada wydajność piaskowania. W przypadku zasilania pistoletu z dwóch sprężarek można piaskować w sposób ciągły farbę czy słabo związaną rdzę. Gdy element jest silnie skorodowany (ma głębokie wżery) lepiej robić przerwy aż sprężarka dobije do 10 bar bo przy tym ciśnieniu usuwana jest skutecznie najbardziej "twarda" rdza.
Możliwe jest piaskowanie tym pistolem przy zasilaniu z jednej sprężarki - trzeba robić wówczas częściej i dłuższe przerwy.

Piaskownie piaskarką syfonową

Piaskarka syfonowa wyposażona jest w zbiornik na piach i ma wbudowany odwadniacz tak więc po nasypaniu do zbiornika piachu i podłączeniu węża ze sprężonym powietrzem jest gotowa do pracy. Strumień piachu reguluje się zaworami 2 zaworami: górnym ciśnienie powietrza wywierane na piach znajdujący się w zbiorniku, dolnym ilość podawanego piachu. Zawór przy dyszy pistoletu służy do odcięcia strumienia piachu a nie jego regulacji Częściowe otwarcie tego zaworu spowodowałoby szybkie uszkodzenie kuli zaworu. Piaskarka ma mniejszą średnicę dyszy przez co jest bardziej wrażliwa na wilgotny piasek a z drugiej strony mniej wymaga powietrza niż piaskarka inżektorowa (wolniej spada ciśnienie w sprężarce). Przy zasilaniu pistoletu z dyszą 3,5 mm przez 2 kompresory dwutłokowe piaskowanie zaczyna się przy 10 barach i spada w ciągu kilku minut do 5 barów. Wydajność piaskowania na początku (przy 10 barach) jest bardzo wysoka, po ustabilizowaniu się ciśnienia na poziomie 5 bar (praca ciągła) jest akceptowalna dosyć sprawnie idzie usuwanie farby a trochę gorzej rdzy.

Zestaw do piaskowania piaskarką syfonową

Zalety piaskowania

Spora wydajność oczyszczania elementów zarówno z farby jak i rdzy
Wysoka skuteczność usuwania rdzy nawet z wżerów
Doskonale usuwa korozję z narożników, zagłębień i różnych zakamarków

Przed piaskowaniem

W trakcie piaskowania

Po piaskowaniu

Jest tanie - potrzebny jest piasek, który może być po przesianiu wielokrotnie użyty. Większy koszt stanowią dysze, które dosyć szybko się zużywają (dysza 3,5 mm starca na ok 2 h pracy) ale nie są drogie (ok 2 zł /szt.)

Wady piaskowania - na co należy uważać

Piaskowaniu towarzyszy hałas kompresorów i spore zapylenie

Dach zanieczyszczony piachem przy piaskowaniu tylnego błotnika

Zanieczyszczony piaskiem teren (w promieniu ok 3 m)

Wymagane jest dobre zabezpieczenie elementów do których może dostać się i przykleić piasek (np profile zamknięte zakonserwowane preparatem olejowym czy świeżo nałożonym woskiem, śruby przesmarowane smarem itp)
Praktycznie wykluczone jest piaskowanie w kabinie o ile nie zostaną usunięte wszelkie elementy (siedzenia, tapicerka, deska rozdzielcza itd).
Nie mając doświadczenia piaskowałem w kabinie okrywając miejsce piaskowania szmatą. Niestety takie zabezpieczenie nie jest w pełni skuteczne i mam problemy z całkowitym pozbyciem się piachu do dziś (np uwalnia się piach z podsufitki - muszę porządnie ją odkurzyć czy też wydostaje się spod deski rozdzielczej)
Trzeba uważać piaskując cienkie mocno skorodowane blachy - istnieje ryzyko zdeformowania blachy piaskując przy wysokim ciśnieniu.

Zdeformowana oczyszczona, pocieniona blacha progu w okolicy dziur

barteu

@ryszard Dzięki, że napisałeś o tym więcej :) Super patent z połączeniem kompresorów, tak naprawdę dotychczas właśnie to było dla mnie problemem nie do przeskoczenia- chore ceny odpowiednio wydajnego sprzętu. A tu proszę, można to obejść. Mam do dyspozycji jeden taki 50 litrowy, nie zgłębiałem jednak dotychczas tematu jego wydajności, bo z góry uznałem, na podstawie informacji znalezionych w internecie, że to się nie uda. Próbowałeś może piaskować z użyciem tylko jednego z nich?
Co do deformowania i dziurawienia cienkich blach, przynajmniej doskonale to odsłania rzeczywisty obraz zniszczeń poczynionych przez rdzę :D

ryszard

@barteu napisał w Piaskowanie:

@ryszard Dzięki, że napisałeś o tym więcej :) Super patent z połączeniem kompresorów, tak naprawdę dotychczas właśnie to było dla mnie problemem nie do przeskoczenia- chore ceny odpowiednio wydajnego sprzętu. A tu proszę, można to obejść. Mam do dyspozycji jeden taki 50 litrowy, nie zgłębiałem jednak dotychczas tematu jego wydajności, bo z góry uznałem, na podstawie informacji znalezionych w internecie, że to się nie uda.

Masz kompresor jedno czy dwutłokowy?

Próbowałeś może piaskować z użyciem tylko jednego z nich?

Tak piaskowałem tylko jednym kompresorem. Po prostu trzeba częściej robić przerwy na dobicie ciśnienia. Spokojnie można wypiaskować element z tym że będzie trwało to dłużej ale stanowczo krócej i i o niebo lepiej niż papierem ściernym czy szczotką drucianą. Polecam na początek tani pistolet inżektorowy i sprężarkę dwutłokową 50 l.

Co do deformowania i dziurawienia cienkich blach, przynajmniej doskonale to odsłania rzeczywisty obraz zniszczeń poczynionych przez rdzę :D

Dokładnie to po piaskowaniu widać rzeczywisty stan blachy i wiadomo gdzie wyciąć blachę i wstawić łatę - deformacja blachy wtedy nie ma znaczenia.
Natomiast jeżeli planujemy naprawę żywicą lepiej do deformacji blachy nie doprowadzać i czyścić ostrożnie blachę przy niższym ciśnieniu ale oczywiście dłużej uzyskując w ten sposób podobny stopień oczyszczenia

barteu

@ryszard racja, tak sobie tylko wyobrażam i teoretyzuję, nigdy w praktyce tego nie robiłem.
Kompresor mam niestety jednotłokowy.
Czy piaskując np. elementy podwozia, też jest ryzyko, że piasek znajdzie się w środku auta? Jestem teraz na etapie czyszczenia obu tylnich narożników- zakończeń podłużnic, oj, co się namęczyłem i nakombinowałem :D Stąd moje zainteresowanie tematem.

ryszard

@barteu napisał w Piaskowanie:

@ryszard racja, tak sobie tylko wyobrażam i teoretyzuję, nigdy w praktyce tego nie robiłem.
Kompresor mam niestety jednotłokowy.

Możesz spróbować na kompresorze jednotłokowym ale będziesz musiał robić bardzo często przerwy. Możesz też pożyczyć od kogoś kompresor i połaczyć je podobnie jak ja to zrobiłem. Pistolet inżektorowy kupiłem dwa lata temu i zapłaciłem za niego ok 60 zł. Widzę, ze teraz można kupić na Allegro podobny pistolet taniej.

Czy piaskując np. elementy podwozia, też jest ryzyko, że piasek znajdzie się w środku auta?

Niestety jest takie ryzyko ale zależy co będziesz piaskował. Jeżeli będzie to podłoga nad którą jest w kabinie wykładzina dywanowa to ta wykładzina zabezpieczy kabinę przed jej zapiaszczeniem.

Jestem teraz na etapie czyszczenia obu tylnich narożników- zakończeń podłużnic,

Dokładnie nie wiem o jakim zakończeniu podłużnic piszesz ale gdybyś chciał piaskować gdzieś w okolicy komory silnika to musisz liczyć się z tym, że np. piach może przykleić się np do zaolejonego silnika (oczywiście jeżeli z silnika wycieka olej, ja mam trochę zaolejony )

oj, co się namęczyłem i nakombinowałem :D Stąd moje zainteresowanie tematem.

Ja też się mordowałem zanim nie zacząłem stosować piaskowania. A i tak element nigdy nie był doczyszczony. Najgorsze w piaskowaniu jest to że nie za bardzo można go wszędzie stosować bo można zanieczyścić piachem rożne elementy z których trudno się go będzie pozbyć. Trzeba te elementy po prostu próbować zabezpieczać owijając je folią papierem itp., czasami jest to trudne.
Najlepiej czyści się element po wymontowaniu z auta. Tak np czyściłem belkę chłodnicy na oddzielnym stanowisku z dala od auta.

barteu

@ryszard napisał w Piaskowanie:

Dokładnie nie wiem o jakim zakończeniu podłużnic piszesz ale gdybyś chciał piaskować gdzieś w okolicy komory silnika to musisz liczyć się z tym, że np. piach może przykleić się np do zaolejonego silnika (oczywiście jeżeli z silnika wycieka olej, ja mam trochę zaolejony )

Te okolice, tutaj prawy tył:

!

ryszard

@barteu
Teraz rozumiem chodzi między innymi o tylną prawą podłużnicę do której mocowany jest tłumik końcowy.
Powiem tak jeżeli ten profil jest w środku suchy (brak lepkiej konserwacji to można go było by piaskować a piach który by się dostał do środka usunąć sprężonym powietrzem. To tyle co do samego profilu.
Jednak piaskując ten profil trzeba pamiętać, że piach się rozprzestrzenia po okolicy i dostanie się np pod tylny zderzak.
Ja jak ostatnio piaskowałem belkę podłogi pod kołem zapasowym to sporo piachu osiadło na zbiorniku paliwa. Piach ten usunąłem ze zbiornika sprężonym powietrzem. Najgorzej jest jak piach się przyklei to sprężone powietrze czy woda nie pomoże.

barteu

@ryszard O to akurat mogę być spokojny, bak i zderzak aktualnie zdemontowane :) Mimo kanału, znacznie łatwiej jest dłubać w tamtych okolicach bez zderzaka.

ryszard

@barteu
Demontaż zderzaka tylnego, tłumika, zbiornika paliwa, tylnych kół, drążka Panharda, amortyzatorów, wahaczy i sprężyn zdecydowanie ułatwia prace konserwacyjne w tylnej części podłogi - tak ja robiłem gdy przeprowadzałem dwanaście lat temu kompleksową konserwację podwozia. Ponadto jak zdjąłeś już tylny zderzak to pewnie zauważyłeś że tylny pas i belki tylnego zderzaka są do konserwacji (te elementy łatwo korodują).
Belki można odkręcić od tylnego pasa i oddzielnie wypiaskować. Jeżeli byś chciał piaskować tylny pas to musiałbyś zakleić np taśmą malarską szczelinę między klapą bagażnika a karoserią, szczególnie starannie zabezpieczyć zamek tylnej klapy, który powinien być przesmarowany i do którego lepił by się piach. Piach podczas piaskowania podawany jest pod ciśnieniem i wciska się niemal wszędzie - wystarcza nawet nieduża szczelina.
PS
Widzę, że wziąłeś się za gruntowną konserwacje podwozia. Malujesz emalią chlorokauczukową bo tak mi ze zdjęć wygląda?

barteu

@ryszard dokładnie tak, chlorokauczuk, coś takiego:

nie mam pojęcia czy dobre, ale z pewnością polecam pod względem łatwości kładzenia pędzlem- pięknie się rozlewa i ma super dobraną gęstość- jednocześnie gęsty, ale nie na tyle żeby przeszkadzać w ruchu pędzla. Znakomita sprawa, niebo a ziemia w porównaniu do Hammerita.

Co do tylnego pasa, nie wygląda na szczęście najgorzej:

może nie robi najlepszego pierwszego wrażenia, ale na szczęście poprzedni właściciel coś tam zakonserwował, nieudolnie, ale jednak. To samo wzmocnienia, wysmarowane jakąś dziwną farbą, ale chyba coś to dało. Jedyna dziura jaką jak dotąd znalazłem jest właśnie na tylnym pasie, w okolicy lewego mocowania zderzaka. Nie mam spawarki, zamierzam przynitować jakąś blaszkę od środka i zalać żywicą dla uszczelnienia i zabezpieczenia przed rdzą, wcześniej doczyszczając do żywej blachy szczotką na wiertarkę.

Ogólnie w tej mojej robocie widać sporo niedociągnięć i mam tego świadomość, ale zamierzam jeszcze podemontować wszystko tak jak piszesz i dopracować. Taka kolejność ze względu na to, że nie mogę sobie pozwolić na unieruchomienie auta na kobyłkach, bo cały czas nim jeżdżę. W ten sposób najpierw jedno, potem drugie, i do zimy powinienem skończyć :D

ryszard

@barteu napisał w Piaskowanie:

@ryszard dokładnie tak, chlorokauczuk, coś takiego:
nie mam pojęcia czy dobre, ale z pewnością polecam pod względem łatwości kładzenia pędzlem- pięknie się rozlewa i ma super dobraną gęstość- jednocześnie gęsty, ale nie na tyle żeby przeszkadzać w ruchu pędzla. Znakomita sprawa, niebo a ziemia w porównaniu do Hammerita.

Produkty do nakładania bezpośrednio na rdzę (po jej zgrubnym usunięciu) nie dają wieloletniej ochrony ale są wygodne w stosowaniu. Niestety coś za coś. Dlatego ja stosuję metody i środki, które na dłużej zabezpieczają powierzchnię.
Używam podkładu reaktywnego, na który po wyschnięciu kładę farbę
chlorokauczukową. Bardzo dużo zależy od stopnia oczyszczenia z rdzy. Im mniej rdzy zostanie tym powłoka wierzchnia utrzyma się dłużej. Zamalowanie rdzy nie jest najlepszym rozwiązaniem, pod farbą będzie rozwijać się korozja pod powłokowa. Na pewno położenie takiej specjalnej farby na rdzę jest lepsze niż nic bo do czasu gdy rozwijająca się pod powłoką rdza jej nie zniszczy odcina ona ogniska korozji od dostępu wody przez co korozja jest spowolniona.

Z twojego opisu zachowania się farby pod pędzlem podczas malowania wydaje mi się, że farba ta jest na bazie chlorokauczuku.

Co do tylnego pasa, nie wygląda na szczęście najgorzej:
może nie robi najlepszego pierwszego wrażenia, ale na szczęście poprzedni właściciel coś tam zakonserwował, nieudolnie, ale jednak. To samo wzmocnienia, wysmarowane jakąś dziwną farbą, ale chyba coś to dało.

Zawsze coś daje. Najgorsze jest nic nierobienie. Na przykładzie stanu tylnego pasa widzę, że auto było raczej garażowane. Moje auto od zawsze nie było garażowane, jeżdżę nim o każdej porze roku i niestety muszę ciągle toczyć walkę z korozją.

Jedyna dziura jaką jak dotąd znalazłem jest właśnie na tylnym pasie, w okolicy lewego mocowania zderzaka. Nie mam spawarki, zamierzam przynitować jakąś blaszkę od środka i zalać żywicą dla uszczelnienia i zabezpieczenia przed rdzą, wcześniej doczyszczając do żywej blachy szczotką na wiertarkę.

Szczotką na wiertarkę nie doczyścisz do czystej blachy jeżeli ma wżery i dziury - raczej zagłaskasz twardą rdzę. Tylko piaskowaniem się jej pozbędziesz do końca. A jak nie masz możliwości piaskowania to lepiej niż szczotką drucianą doczyścisz silnie skorodowaną blachę papierem ściernym gruboziarnistym (40) i skrobakiem, z tym że roboty masz przy tym full. Jeżeli dziura nie jest duża nie musisz łatać jej kawałkiem przynitowanej blachy - wystarczy przykleić żywicą kawałek maty szklanej.

Ogólnie w tej mojej robocie widać sporo niedociągnięć i mam tego świadomość, ale zamierzam jeszcze podemontować wszystko tak jak piszesz i dopracować. Taka kolejność ze względu na to, że nie mogę sobie pozwolić na unieruchomienie auta na kobyłkach, bo cały czas nim jeżdżę. W ten sposób najpierw jedno, potem drugie, i do zimy powinienem skończyć :D

Rozumiem. Ja miałem/mam dwa Tica więc nie mam problemu z odstawieniem samochodu na remont na dłuższy czas.

barteu

@ryszard wiem, metoda trochę partyzancka, ale tak jak mówisz- lepsze coś niż nic, mam świadomość że to nie jest najlepsze z możliwych rozwiązań. Tak naprawdę miałem tylko zabezpieczyć kawałek podłogi nad bakiem przy okazji wymiany przewodów paliwowych, ale tu skrobnąłem, tam skrobnąłem, no i jakoś tak poszło :D Generalnie stan wygląda tak, że wszędzie jest sporo rdzy, ale na szczęście nigdzie (oprócz wspomnianego wcześniej miejsca) nie ma dziur, więc to właściwie ostatni moment na reakcję. Najważniejsze na teraz to zabezpieczyć przed zimą, w przyszłym roku chciałbym zdemontować z podwozia co tylko się da i wszystko zedrzeć do gołej blachy, co będzie trzeba to naprawić i wymalować wszystko od nowa.

Co do tej dziury, myślałem o tym, żeby ją zakleić samą matą szklaną plus żywica, ale tak sobie myślę, że wystarczy jakaś drobna stłuczka, czy chociażby sam gdzieś przypadkiem stuknę przy cofaniu i osłabione mocowanie będzie miało łatwiej wpaść do środka i narobi więcej roboty z przywracaniem tego do normalnego stanu, a nitując od spodu blachę dam jakieś wzmocnienie tego elementu i być może temu zapobiegnę.

ryszard

@barteu napisał w Piaskowanie:

@ryszard
Generalnie stan wygląda tak, że wszędzie jest sporo rdzy, ale na szczęście nigdzie (oprócz wspomnianego wcześniej miejsca) nie ma dziur

Tego nie byłbym pewien. Z wierzchu może wyglądać to z pozoru niegroźnie - zwykły nalot rdzy czy purchle a faktycznie dużo gorzej - purchle trzymające się tylko na farbie i "skamieniałej" rdzy. Dopiero gruntowne usunięcie farby i rdzy ujawni stan rzeczywisty blachy - czy mamy ją niezniszczoną czy tylko osłabioną wżerami czy wręcz dziurawą jak sito.

, więc to właściwie ostatni moment na reakcję. Najważniejsze na teraz to zabezpieczyć przed zimą, w przyszłym roku chciałbym zdemontować z podwozia co tylko się da i wszystko zedrzeć do gołej blachy, co będzie trzeba to naprawić i wymalować wszystko od nowa.

Widzę, że masz bardzo ambitne plany na wiosnę. Moim zdaniem nie ma potrzeby zdzierać fabrycznej farby i zabezpieczenia z całego podwozia. Zakładam, że 90% fabrycznej powłoki jest w dobrym stanie i wystarczy skupić się na naprawie tylko uszkodzonej przez rdzę powłoki i blachy i tak przy tym będzie ogrom pracy. Dodam jeszcze, że o ile piaskowanie efektywnie usuwa farbę czy rdzę to z usuwaniem masy zabezpieczająco - wygłuszającej, która położona jest na znacznej części podwozia zbytnio sobie nie radzi, przynajmniej sprzętem amatorskim.

Co do tej dziury, myślałem o tym, żeby ją zakleić samą matą szklaną plus żywica, ale tak sobie myślę, że wystarczy jakaś drobna stłuczka,

W takim razie lepsza będzie łata z blachy

barteu

@ryszard eh, ciężka ta walka z rudą :)

ryszard

Dziś piaskowałem tylne wahacze piaskarką syfonową. Wydajność piaskowania jak na warunki amatorskie akceptowalna. Jeden wahacz piaskowałem wliczając przerwy na dobicie ciśnienia i czas na zbieranie, przesiewanie i załadunek piasku ok 2,5 godziny.

Przed piaskowaniem

Po piaskowaniu

leo

Bardzo ładnie wyczyszczone. Tylko że faktycznie długo to trwało; sądziłem, że maksymalnie po godzinie da się taki efekt uzyskać.

ryszard

@leo
Efekty piaskowania są rzeczywiście pozytywnie zaskakujące - powoli zaczynam się przyzwyczajać do tego luksusu. Szkoda , że ze względu na zapylenie nie wszędzie da się je zastosować. Piaskowanie wahaczy na stanowisku w wygodnej pozycji to przyjemność. Tempo czyszczenia jak na posiadany sprzęt i uzyskany efekt dla mnie OK. Często na filmach demonstrujących piaskowanie dopuszcza się do manipulacji bo przedstawia się usuwanie samej farby a to idzie sprawnie nawet na moim sprzęcie. Najtrudniej piaskowało się wewnętrzne boczne powierzchnie profilu wahacza ponieważ nie można było skierować na nie prostopadle strumienia ścierniwa. Aby piasek "brał" rdzę z tych trudnych do czyszczenia powierzchni pracowałem na maksymalnym ciśnieniu 8,5 - 10 bar i robiłem częste przerwy na dobicie ciśnienia. Tego stopnia oczyszczenia nie uzyskałbym nigdy papierem ściernym choćbym poświęcił na czyszczenie cały dzień i całą noc i zdarł przy tym palce i paznokcie. Niestety na sprzęcie amatorskim piaskowanie to nie malowanie pędzlem, ale tak przy wydajności kompresora 2000 - 4000 l/min i odpowiednio dużej średnicy dyszy tempo tych prac pewnie by się zrównało.

PS
Zaktualizowałem i będę aktualizował opis technologi piaskowania w miarę pozyskiwania nowych informacji i doświadczeń.

BPX33

@ryszard jak dla mnie kosmos! Sam bym chętnie oddał w Twoje ręce swojego Swifta na wypiaskowanie paru "zrudziałych" elementów :P

barteu

@ryszard świetne efekty. Mimo ograniczeń sprzętu w kontekście wydajności pracy, jej skuteczność mimo czasu trwania i tak kładzie na łopatki wszystkie inne garażowe metody. Dzięki, że założyłeś ten temat i dzielisz się wiedzą, bo szukając informacji na ten temat w internecie, większość odpowiedzi to było „nie ma sensu, oddaj do firmy”. Guzik tam, jest sens i fajnie można sobie z tym poradzić :)

Jaco-

Co do piaskowania to napisze ze moj sasiad cos tam od motoru piaskowal bo widzialem przez okno z domu. Maja sprezarke ale chyba nie za tega bo procz piaskowania widzialem szczotke druciana .