Naprawa blacharska progów
-
-
@jaco
Niewiele brakowało a by tak było. To co najciekawsze schowane jest pod dywanem. -
-
W tych miejscach są metalowe krążki przyklejone na masę uszczelniającą (taką samą jak np na połączeniach kielichów pod maską), a na nich jest położona mata wygłuszająca. Otwory te służyły do odpowiedniego ustawienia podłogi w trakcie zgrzewania jej z innymi elementami konstrukcji.
-
@piotrek9214 napisał w Progi:
Otwory te służyły do odpowiedniego ustawienia podłogi w trakcie zgrzewania jej z innymi elementami konstrukcji.
Piotrek... skąd masz takie informacje?
-
W czasach szkoły miałem doczynienia z różnymi materiałami na temat linii produkcyjnej i całego procesu z tym związanego. Prawie w każdym aucie te otwory służą do odpowiedniego ustawienia podłogi, bo to właśnie od niej zaczyna się składanie całej konstrukcji :)
-
A widzisz... I zapewne masz rację.
Bo ja też się kiedyś zastanawiałem, po kiego grzyba są te otwory. Nie mają korków gumowych, a te zwykle są stosowane przy odpływach. Ale OK - korki można zgubić, mogą wypaść, pracownicy mogli nie włożyć ich w fabryce... Jednak dalej przeciwko temu, że są to odpływy, świadczą trzy fakty: 1. otwory są zbyt duże jak na odpływy; 2. blacha wokół nich jest wygięta ku górze, widać to na zdjęciu (więc woda nie mogłaby swobodnie odpływać, wręcz przeciwnie - byłaby zatrzymywana w rynienkach podłogi); 3. otwory zostały szczelnie zaklejone matą wygłuszającą...
No, to teraz wszystko jasne: są to otwory technologiczne, wykorzystywane tylko przy produkcji.
Jak to dobrze mądrego posłuchać (poczytać)... :-) -
Jako, że temat napraw progów budzi spore zainteresowanie w temacie
https://zlosniki.pl/topic/37737/pogaduchy-o-naprawach-blacharskich/61
dziś znalazłem trochę czasu aby opisać treściwie w formie fotorelacji dalszy ciąg naprawy blacharskiej prawego progu w moim Tico.Próg od zewnątrz po piaskowaniu - część tylna
Próg od zewnątrz po piaskowaniu - część środkowa
Próg od zewnątrz po piaskowaniu - część przednia
Naprawa progu zazwyczaj nie ogranicza się do naprawy zewnętrznego poszycia i wiąże się często z naprawą wewnętrznej części progu, którą stanowi pionowa boczna ściana płyty podłogowej.
Wypiaskowany fragment progu od strony kabiny.
Przy progu do naprawy jest nie rzadko podłoga.
Do naprawy blacharskiej używałem następujących materiałów i sprzętu.
Migomat i butla z mieszanką argonu i dwutlenku węgla.
Wygodne nastawianie parametrów spawania dzięki wyświetlaczowi w jaki wyposażony jest migomat
Szpula drutu spawalniczego stalowego SG2 0,8 mm.
Blacha głębokotłoczna grubości 0,8 mm i 1,0 mm. Poszycia drzwi, maski , progu wykonane są z blachy grubości 0,8 mm.
Przyłbica spawalnicza samościemniająca i środek w spreju zapobiegający przywieraniu odprysków do tulei osłonowej wypływu gazu ochronnego uchwytu spawalniczego.
Rękawice spawalnicze (najlepsze są te z lewej strony zdjęcia z miękkiej skóry zapewniające swobodę działania)
Zanim przystąpiłem do naprawy blacharskiej progów musiałem nauczyć się spawania. Ćwiczyłem spawanie na starej masce silnika. Oprócz zwykłego spawania (drutem ze stopu stali) próbowałem lutospawać (drutem ze stopu miedzi: CuSi3) ale efekty były mocno niezadawalające i zrezygnowałem z tej techniki. Może znajdzie się ktoś, kto lutospawa migomatem i zechce podzielić się swoim doświadczeniem.
Kiepskie efekty mojego lutospawania mimo licznych prób
Po nauce spawania przyszedł czas na właściwe prace. W celu zapewnienia dostępu do progu prawą stronę auta ustawiłem na bloczkach.
Z uwagi na to że większa części progu była w dobrym stanie zdecydowałem się nie wymieniać całego progu a wyciąć skorodowane jego fragmenty i wspawać wstawki.
Naprawa przedniej części progu
Wycinka fragmentu progu.
Rozwiercanie zgrzewu poszycia progu do płyty podłogowej specjalnym frezem
Wycięte okienko w poszyciu progu. Widać po odsłonięciu także przekorodowaną płytę podłogową.
Wytrasowana wstawka na reparaturce progu
Wycięte okienko w płycie podłogowej (w jej pionowej ścianie stanowiącej część wewnętrzną progu)
Spawanie - szczepianie punktowe blach w odstępach ok 20 mm.
Wypełnianie spoinami punktowymi sczepionych blach - widok od zewnątrz.
Wypełnianie spoinami punktowymi sczepionych blach - widok od wewnątrz (od kabiny).
Powiększenie otworu w poszyciu progu w celu zapewnienia dostępu do naprawy wewnętrznej części progu.
Naprawiona wewnętrzna cześć progu w widoku od zewnątrz.
Naprawiona wewnętrzna część progu w widoku od kabiny.
Pomalowany odbudowany wewnętrzny próg.
Wstawka poszycia progu wycięta z reparaturki.
Przyspawana wstawka.
Wstawka zabezpieczona podkładem epoksydowym
Naprawa tylnej części progu.
Stan tylnej części progu.
Wyciete skorodowane poszycie progu. Widoczna skorodowana ściana w głębi progu.
Wstępnie ukształtowana wycięta z arkusza blachy grubości 1 mm reparaturka ściany progu.
Ostatecznie uformowana reparaturka ściany progu.
Odbudowana ściana progu - wspawana dorobiona reparaturka.
Docięta wstawka z reparaturki progu. Wykonane przetłoczenia do drenażu progu i otwory do przyspawania wstawki do ściany progu spoinami otworowymi.
Formowanie przetłoczenia do drenażu progu (matryca - rowek w desce, stempel - wybijak)
Przytrzymanie wstawki do szczepiania za pomocą magnesów.
Szczepianie wstawki.
Wstawka po oszlifowaniu spoin.
Wspawana wstawka pomalowana podkładem epoksydowym.
Na koniec prac cały próg został od środka zabezpieczony preparatem antykorozyjnym Rust Check.
-
@ryszard apropo lutospawania. Spawałeś plusem czy minusem?
-
-
@Szarik
Chyba nie zmieniałem biegunowości do lutospawania. Czyli uchwyt spawalniczy był podłączony do dodatniego bieguna migomatu a przewód masowy do bieguna ujemnego. Z tego co pamiętam to biegunowość zmienia się przy spawaniu specjalnym drutem wytwarzającym osłonę gazową. -
@leo napisał w Naprawa blacharska progów:
@ryszard Bardzo praco- i czasochłonna robota. Ale widać, że na długie lata.
Cholernie czasochłonna robota. Gdyby nie to, że robię dla siebie to bym sobie odpuścił. Licząc czas pracy i zestawiając jej koszt do wartości auta naprawa ekonomicznie całkowicie nieopłacalna. Tak bawić się można przy zabytkowym aucie. Każdy etap jest pracochłonny i wymaga niesamowitej precyzji. Wstawka musi być idealnie dopasowana (precyzyjnie. docięta z reparaturki). Za duże szczeliny wynikające z niedopasowania skutkują tym, że blacha łatwiej się przepala, trzeba ostrożniej spawać i czas pracy się wydłuża, Najwięcej zabawy jest z dorabianiem własnej reparaturki. Spawanie punktowe jest czasochłonne szczególnie gdy spawa się punkt przy punkcie a nie poprzestaje na szczepieniu blach w odstępach co 2 cm. Szlifowanie spoin też nie idzie szybko bo trzeba uważać aby nie przeszlifować na wylot papierowej blachy i zapewnić jakąś estetykę spoin. Dłubactwo niesamowite.
Gratuluję.
Jak udało Ci się wyrównać powierzchnię zewnętrzną przed położeniem lakieru? Czy łatanie jest bardzo widoczne?Dzięki. Spawałem blachy punktowo punkt za punktem a następnie spoiny szlifowałem zgrubnie tarczą ścierną kamienną i wykańczająco tarczą listkową.
Wspawana wstawka po oszlifowaniu spoin.
Następnie pomalowałem wspawaną reparaturkę podkładem epoksydowym, który jest dosyć gęsty i wypełnia minimalne nierówności pozostałe po szlifowaniu spoin. Nie używałem szpachlówki. Efekt końcowy jest bardzo dobry - nie widać, że próg był naprawiany.
-
@ryszard Tak, proces jest bardzo czasochłonny. Ja wczoraj zacząłem jeździć autem, którego naprawę zacząłem w połowie sierpnia. No ale blacharsko było gotowe miesiąc temu. Mam kilka zdjęć, to również wstawię za jakiś czas i podzielę się doświadczeniami.
-
@Szarik
Wszystko robiłeś sam? Chętnie obejrzę fotki z twojej naprawy. -
@ryszard Tak, tylko sam. Progi, wnęki, błotniki z tyłu. Dużo zdjęć nie mam, ale coś tam wstawię
-
@ryszard napisał w Naprawa blacharska progów:
Licząc czas pracy i zestawiając jej koszt do wartości auta naprawa ekonomicznie całkowicie nieopłacalna. Tak bawić się można przy zabytkowym aucie.
Moim zdaniem, taki sposób myślenia to pójście na skróty. Prawdą jest, że faktycznie robiłeś to dla siebie - przy czym nie naprawiałeś strucla, tylko dobrą maszynę, którą znasz i wiesz, że posłuży Ci jeszcze długo. Dlatego warto zainwestować czas i parę złotych w naprawę tego, co może być przyczyną wyeliminowania jej z ruchu.
Lepiej tak się pobawić, niż kupować coś za większe pieniądze. Moim zdaniem, mówiąc dziś o niskiej wartości Tico trzeba pamiętać, że mówimy tylko o AKTUALNIE RYNKOWEJ wartości, a nie REALNEJ - bo przecież wartość użytkowa Tico jest o wiele większa, niż jego obecne ceny na rynku.
Jeżeli zbyt dużo nie dołożyłbyś do zakupu innego auta - też musiałbyś bawić się w jakieś naprawy, dłubaninę - ale wtedy dłubałbyś przy "zagadce". Zaś jeśli nie chciałbyś dłubać, musiałbyś na zakup wydać o wiele więcej... Znaczy i tak opłaca się naprawa znanego już Tobie tico. :-)
Poza tym... i tak naprawiamy już zabytki, więc... :-) -
@ryszard Trochę to potrwało, ale mam chwilę czasu, to pokażę moje prace.
W sumie mam kilka zdjęć z napraw trzech samochodów.
Na pierwszy ogień Skoda Felicia. Jedne z pierwszych prób, co widać.
Wstawiane były 4 łatki, po dwóch końcach obu progów.
W pierwszej popełniłem błąd i musiałem wstawiać dodatkowy kawałek blachy
I test lewarka:
Konserwacji w tym wypadku nie robiłem, właściciel sam to chciał zrobić. Po zakonserwowaniu prawie nie widać spoin. Gdyby położyć baranek z pistoletu, to w ogóle śladu by nie było.Drugi przypadek, to moje auto. Tu pracy było dużo, ale zdjęć mam mało. Nie mam między innymi zdjęć z wspawanych łatek poszycia progów. Ale opisując, wycięte zostały skorodowane miejsca z około 1cm naddatku, dociąłem takie same kawałki z reperaturki progu i wspawałem. Spawałem najpierw punktowo a następnie punkty łączyłem. Spoina była tylko lekko przeszlifowana, bo na próg i tak przychodzi nakładka, więc nic nie widać i nie było sensu pocieniać blachy. Następnie zostało to zamalowane podkładem, masą uszczelniającą, znowu podkład, cienka warstwa wosku do profili i na to konserwacja.
Wnęki błotników robiłem podobną metodą z reperaturkami. Tylko tu spawałem punktowo i punktów nie łączyłem. Wstępne, jeszcze nie "zagęszczone" punkty widać w dalszej części wpisu, z tylnymi błotnikami. Konserwacja prawie taka sama, tylko na ostatnią warstwę podkładu dałem jeszcze farbę nawierzchniową. Reszta jak w przypadku progu.
Tylne błotniki zostały częściowo wycięte i dopasowane. Tu już trzeba było spawać po kawałku, punktowo i łączyć, ale żeby nie pogiąć blach.
Nie byłem całkiem zadowolony z jakości spoin, ale po oszlifowaniu było nieźle.
Na to poszedł podkład
Potem szpachla, podkład, baza i bezbarwny
Jako, że miałem wycięte wnęki, to mogłem zamalować błotniki również od tyłu. Dodatkowo, w bagażniku wywierciłem 2 otwory, którymi wtrysnąłem wosk do profili.Z przodu też trzeba było dorobić kilka łatek, tylko tu już nie było reperaturek. Jedną z nich, po wstępnym wpasowaniu mam na zdjęciu
Tu z obu stron poszedł podkład, masa uszczelniająca, podkład, od zewnątrz wosk i konserwacja, a od wewnątrz lakier bazowy.
Do tego było kilka mniejszych łatek, których zdjęć nie mam, ale technologia była taka sama. Wykonywałem tylko połączenia doczołowe, bez zakładkowych. Całość była konserwowana woskiem Noxudol 750 i konserwacją Noxudol 1600. Poszło po około 3l obu konserwacji.I ostatnie prace, z przed kilku dni. Wymiana po połowie progu z lewej i prawej strony.
Wnętrze zostało oszlifowane i zamalowane podkładem.
W reperaturkach, w dolnej części, wykonałem otwory w miejscach oryginalnych zgrzewów.
Następnie wstępne "złapanie" reperaturek pojedynczymi spawami.
Potem spawanie na dokładnie i oszlifowanie
Tradycyjny test lewarka. Na zdjęciu wygląda, jakby zgiął się rant progu, ale w rzeczywistości, rant zaczął się wbijać w drewniany klocek.
Na to poszedł podkład, trochę szpachli na łączeniach, podkład, baranek i lakier nawierzchniowy. Wykonałem jeszcze po dwa otwory do konserwacji, którymi wtrysnąłem wosk do profili.
Niebawem czeka mnie jeszcze jedno auto, więc jeśli będę miał jakieś zdjęcia, to podzielę się doświadczeniami.
-
-
-
Dziękuję za dobre słowa.
Sam jestem zadowolony, że coraz więcej rzeczy idzie lepiej. Wiadomo, że do ideału brakuje sporo, ale najważniejsze, że jest progress. Tylko najbardziej mnie ogranicza brak miejsca. Jeszcze małe auta, to mi do garażu wjadą, ale po wjeździe moim, drzwi od garażu się nie zamykały, tylko były oparte o tył samochodu. Przez to, nie bardzo mogę cokolwiek robić przy złej pogodzie, bo wszystko docinam na zewnątrz. Ale i tak nie ma najgorzej, bo chociaż auto jest zadaszone w czasie robót. Fajnie byłoby znaleźć troszkę miejsca na ciut większy garaż, ale może być z tym ciężko.
Coraz bardziej myślę nad małą spawarką jednofazową. Bo obecna jest duża, dosyć ciężka i uciążliwe jest jej noszenie z domu i rozciąganie kabla z piwnicy (w garażu nie mam gniazda trójfazowego). Chodzi mi po głowie podobna do takiej, jaką ma kolega Ryszard. Ale na tego typu narzędzia będzie trzeba trochę poczekać. Na pierwszy ogień, w najbliższej przyszłości, muszę zakupić dziurkacz do blachy. Jest dużo wygodniejszy w użyciu od wiertarki, w przypadku wykonywania otworów pod spawanie otworkowe.
